İtfaiyecilerin ölümden döndüğü o anlar

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Kocaeli Büyükşehir Belediyesi İtfaiye Daire Başkanlığında vazife yapan itfaiyecilerin nefes kesen ve sinema sahnelerini aratmayan müdahaleleri, aksiyon kameralarına saniye saniye yansıdı. İmgelerde, itfaiye grubunun alevlerin ortasına gözünü kırpmadan girdiği ve mevtten döndüğü anlar yer alıyor.

Türkiye’nin önde gelen itfaiye teşkilatları ortasında yer alan Kocaeli Büyükşehir Belediyesi İtfaiye Daire Başkanlığı, her gün çok sayıda olaya müdahale ediyor. Kent genelinde yangın, kaza, insan ve hayvan kurtarma olaylarına giden itfaiyeciler operasyonlardan muvaffakiyet ile dönüyor. Verilen anonsları duyar duymaz süratle teşkilattan çıkan itfaiyeciler, ekipmanlarını da araçlarda giyinerek olay yerine süratle ulaşıyor. Gruplar şiddetli kurtarma operasyonlarını, kasklarında bulunan aksiyon kameraları ile de saniye saniye kaydediyor.

Nefes kesen anlar aksiyon kamerasında

Gebze ilçesinde bir arşiv deposunda yangın ihbarını alan itfaiye grupları süratle bölgeye gitti. Kısa müddette olay yerine ulaşan gruplar, müdahale için harekete geçti. Aksiyon kamerasının kaydettiği manzaralarda, patlamaların meydana geldiği, bir itfaiyecinin ise meslektaşını ’kaç kaç’ diyerek uyardığı görülüyor. Bir başka imajda de itfaiyecilerin alev alev yanan bir otelin çatısını söndürmeye çalıştığı anlar yer alıyor. Olay yerine gelir gelmez etraftaki vatandaşa çatıda yanıcı bir husus olup, olmadığını soran itfaiyeci, doğalgaz olduğunu öğrenince çabucak devre dışı bırakıyor. Tüm güvenlik tedbirlerini aldıktan sonra binaya giren gruplar, şiddetli bir yangınla karşılaşıyor. Çatıdan alt katlara daima yanan modüllerin düştüğü anlar aksiyon kamera imgelerine yansırken, itfaiyecilerin de mevtle burun buruna kaldıkları görülüyor. Nefes kesen imajlarda bir itfaiyecinin, süratle merdivenleri çıktığı, arkadaşının yanına ulaştığı sırada ise gerisinden büyük alev modüllerinin düştüğü görülüyor. Başka bir imgede ise takımların yanan bir meskene balkonda girdikten sonra, hiç düşünmeden dumanların ortasına girmeleri yer alıyor. Dizlerinin üzerinde ilerleyen takımlar, meslektaşları için meskenin kapısını açıyor.

“En büyük problem, insanların mesleğimizi düzgün tanıyamaması”

11 yıldır Kocaeli Büyükşehir Belediyesi İtfaiye Daire Başkanlığı’nda misyon yapan Recep Yayla, meslek yüksekokulunda bu kısmı okuduğunu ve vakit içerisinde mesleği tanıdıkça sevmeye başladığını kaydetti. Yayla, mesleğinin ferdî gelişim açısından da kendisini çok geliştirdiğine dikkat çekerek, “Üniversite yıllarında itfaiyeciyiz diyemiyorduk. Beşerler, ’itfaiyeci mi olacaksınız’ diyerek karşılıyordu. Lakin biz mesleğin hakikaten çok kutsal ve teknik bir meslek olduğunu anlayınca sorun kalmadı. En büyük düşünce, insanların mesleğimizi âlâ tanıyamaması” dedi.

“Psikolojik olarak çökmememiz lazım”

İtfaiyecilik için sağlam bir eğitim alt yapısına sahip olmak gerektiğini anlatan Yayla, birtakım lise ve üniversitelerde itfaiyecilik kısmının olduğunu, her iki okulda da eğitim gören öğrencilerin toplamda 6 yıl eğitim aldığını kaydetti. Teşkilatta, lise öğrencilerine de eğitim verdiklerine değinen Yayla, “Önce sağlam bir eğitim gerekiyor. Sağlam bir morale sahip olmanız lazım. Örneğin trafik kazaları, zelzeleler üzere olaylar var. Karşılaştığımız sıkıntılarla ilgili ruhsal olarak çökmememiz lazım” diye konuştu.

“Çocuklarım aklıma geliyor”

Yaptıkları müdahalelere bazen duygusallığın girdiğini belirten Recep Yayla, kelamlarına şöyle devam etti: “Ben evli ve 2 çocuk sahibiyim. Bazen olaylarda çocukların yaralandığını görüyorum, insani olarak moralim bozuluyor. Bütün insanlarımıza çok yeterli müdahale etmeye çalışıyoruz fakat çocukları görünce empati yapıyorum ve çocuklarım aklıma geliyor. Duygusallık karışıyor fakat bu benim işimi, müdahalemi etkilemiyor. Örneğin bir zelzele oluyor müdahaleye gitmeye çalışıyorsunuz ve aileniz aklınıza geliyor. Düşünüyorsunuz. Bazen ailemiz de ikinci planda kalıyor. Ailemiz de yaptığımız işin riskini biliyor. Onlar da üzülüyor. Çocuklarım ve eşim, ’aman bugün dikkat et’ diyerek beni uyarıyor. Sabahları çıkarken sarılıyoruz. Gittiğimiz olaylarda riskler var. Her şey durağan değil, çok değişken. Çocuklarımızla vedalaşıp gidiyoruz. Akşam nöbetimizde de konuta gittiğimizde memnun oluyoruz.”

“Olay bittikten sonra hissini yaşıyoruz”

Mesleğin büsbütün maneviyat üzerine şurası olduğunu anlatan 11 yıllık itfaiyeci Nihat Uludağ ise, “Mesleğimizin duygusal noktası büyük. Olaylara gittiğimizde bu duygusallığı vatandaşa yansıtmıyoruz. Olay bittikten sonra bu duyguyu yaşıyoruz. Kurtardığımız bazen vatandaş oluyor, bazen de maddi bir mal oluyor. İnsanların teşekkürü, ’Allah razı olsun’ demesi bize yetiyor” sözlerini kullandı.

“O anı yaşadım, hissettim”

Uludağ, gittiği birtakım olaylarda çocuklarının gözünün önüne geldiğini vurgulayarak kelamlarını şöyle sürdürdü: “İlk gittiğim olay trafik kazasıydı. 2 çocuk vefat etmişti. O anı nitekim itfaiyeci olarak yaşadım, hissettim. Biz her vakit bir bilinmeyene gidiyoruz. Yangın deniyor fakat yangının içinde nelerle karışılacağımızı bilemiyoruz. O yüzden evvel kendi can güvenliğimiz için tedbir alıyoruz. ’Bize bir şey olmasın ki vatandaşa yardımcı olalım’ diyoruz. Üzücü olaylarla karşılaşıyoruz. Vefat eden, yaralanan arkadaşlarımız var fakat işimizin gerçeği bu. Hepimiz işimize gönül veriyoruz. Bizim için çok kutsal bir meslek.”