Ankara’da hemşire neler yaşadı?

Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Yoğun Bakım Sorumlu Hemşiresi olarak görev yapan Cemile Çerikçi, kardeşinin Covid-19 testinin pozitif çıkmasının ardından kendisine yapılan testin de pozitif çıktığını söyledi. Daha sonra ilk olarak kardeşinin daha sonra da kendinin İngiltere varyantı olan virüse yakalandıklarını öğrendiğini söyleyen Çerikçi, genel anlamda hastalığı hafif atlattıklarını söyledi. Çerikçi, bu süreçte en çok zorlandığı şeyin 7 yaşındaki oğlundan uzak kalmak olduğunu ve çok farklı bir psikolojik baskı oluştuğunu kaydetti. “Testim çıktıktan bir gün sonra benim de mutasyonlu virüse yakalandığımı öğrendik” Yaşadıklarını anlatan Hemşire Cemile Çerikçi, “Bir süredir kardeşim bizim yanımızda yaşıyordu. Önce onun testi pozitif geldi ve daha sonra filyasyon ekibinin gelip, eşim, ben ve oğlumdan aldığı test sonucunda ben pozitif çıktım. Önce evde kendimizi izole etik. Daha sonra kardeşimin mutasyonlu olduğunu öğrendik. Sonrasında benim testim çıktıktan bir gün sonra da benim mutasyonlu olduğumu öğrendik. Filyasyon ekipleri bizi hastanede takip edeceklerini söylediler. Başta kardeşimde ufak bir boğaz ağrısı vardı. Benim hiçbir semptomum yoktu. Fakat ilerleyen günlerde hafif bir boğaz ağrısı, biraz böyle gribal belirtiler oldu, tat ve koku kaybım oldu. Sadece çok daha kısa bir sürede geri geldi. 3-4 gün içerisinde tat-koku kaybım geri geldi benim de” ifadelerini kullandı. “Çok daha ağır geçirmediğim için şanslıyım gerçekten” Bu süreçte en zor şeyin oğlundan ayrı kalmak olduğunu kaydeden Çerikçi, “7 yaşında bir oğlum var. Onu benden uzak tutmak çok zor oldu evde izolasyonda. Hani her ne kadar eşim yemeğimizi yapıp bize yardımcı olsa da karantina sürecinde onu uzak tutmakta çok zorlanıyorduk. Bu süreçte hastaneye geldiğime bir tık da olsa sevinmiştim, onu koruyabilmek adına. Tabi ki çok yorucu ve yıpratıcı bir süreç. Benim şöyle bir artım vardı. Kardeşim ile birlikte geçirdiğimiz için psikolojik olarak birbirimize destek olduk psikolojik olarak. Tabi ki burada birlikte çalıştığım mesai arkadaşlarım, katta yattığım hemşire arkadaşlarımın desteğini unutamam bu konuda. Ama çok daha ağır geçirmediğim için şanslıyım gerçekten. Gerçekten çok zor bir süreç” şeklinde konuştu.