İTFAİYECİ KEMAL AMCA

İTFAİYECİ KEMAL AMCA

      İtfaiyeci Kemal HARMANCI 1932 yılında Nallıhan’da doğdu. Askerliğini Kore’de yaparak Kore gaziliği ünvanını almıştı. Nallıhan’da bizim çocukluk zamanımızda Nallıhan belediyesinde görev yapıyordu.  Pala bıyıklı, sert mizaçlı  gibi görünse de karizmatik birisiydi. İtfaiye amiri olsa da  o günün şartlarında belediyede personel eksikliği olduğu için itfaiye aracının, et arabasının, çöp arabasının şoförlüğünü de yapıyordu. Kemal amca belediyenin her işine koşan dürüst, çalışkan bir kişiydi.  Sarıyar yolundaki ağaçların dikilip sulanmasını da sağladı.

     Birçok köy yangınlarında bulunmuş, Göynük, Mudurnu gibi komşu ilçelerdeki yangınları söndürerek başarılı görevler yapmıştı. Bazen canını feda edip yangının içine girerdi. Bazı yangınlara müdahale ederken kendisi de farkında olmadan fazla ıslandığından dolayı zatürre olmuştu.  Ankara da hastanede tedavi görmüştü. İtfaiyeci Kemal amca enteresan bir kişiliğe sahipti. Karizmatikti. Şoförlüğü  çok iyiydi. O tarihlerde ilçenin en zenginlerinden olan  Hacı Fettah amca bir yere gideceği zaman onun şoförlüğünü tercih ederdi.

      İtfaiyeci Kemal amca gerçekten insan sevgisi ve Nallıhan sevgisine sahip bir kişilikti. Belediyedeki tüm işlerini bitirdikten sonra çarşı içerisinde dolaşırdı. Nallıhan’ımızın değerlerinden meczup Gavacık’lı Şabanı birileri  yine kızdırır Şaban o sinirle bağırıp, çağırırdı. Şabanı kimse kontrol edip sakinleştiremezdi.

    Meczup Şaban bir tek İtfaiyeci Kemal amcadan çekinirdi. Kemal amca o karizmanın ve pala bıyıkların altında pamuk kalpli bir adamdı. Şaban’ı alır götürür şimdiki meydanda çınarın altındaki çeşmede başını yıkar ve sakinleştirirdi. Sonrada Şaban’ın karnını doyururdu.

   İtfaiyeci Kemal amcanın samimi olduğu arkadaşları rahmetli şoförlerden Emin usta ile yine şoför olan İlhan amca idi. Mesai dışında onlarla zaman geçirirdi. Tapucu Hüseyin ile dönemin ilçe Tarım Müdürü Yalçın İKİZEK te arkadaşları idi. İtfaiyeci Kemal amca 1970 li yıllarda daha çok kişide araba yokken Ankara Mutlu ticaret Turan MUTLU’dan bordo renkli bir Murat 124 araç aldı. O dönem araçlar sırayla yazılarak alınıyordu. Şoförlüğü çok iyi olduğundan arabaya çok titiz bakardı. Hem belediyenin hem de kendisinin arabasına temizlik konusunda önem gösteriyordu. Elinde gazyağlı bez arabayı siler dururdu.

   Mesai bitiminde aracına arkadaşlarını alır, fırından güvecini yaptırır ve Nallıhan’da Hoş ebede bir ardıç ağacının altında sohbet ve yemekle günün yorgunluğunu atardı. Nallıhan sevdalısı olan ve hizmetleri çok olan Kemal amcayı amirliğini yapan rahmetli başkanlar Halis ÖZTÜRK ile Oktay EREN de çok severlerdi. 1990 yılında 58 yaşında kalp krizi sonucu Kemal amca’yı kaybettik. Allah rahmet eylesin. Mekanı cennet olsun. Geriye iki erkek bir kız evlat bıraktı. Kendisi olmasa da Nallıhan tarihine hoş bir seda bıraktı. İtfaiyeci kemal amca…

     Sevgili Nallıhan’lılar bundan sonraki haftalarda da yine Nallıhan’ımızın efsane olmuş, iz bırakmış insanlarımızı tanıtıp yad edeceğiz…

                                                                  Taner DEMİR